بعضی با رفتنشون یه زندگیو با خودشون میبرن.

بعضی از آدما اگه برن  یه زندگیو با خودشون میبره تمام یه زندگیو درست مثل تو.

مثل تو که الان باید بودی الان باید موهاتو بو میکشیدم و توعطرشون گم میشدم الان باید خنده ی قشنگتو میدیدم و سر به سرت میذاشتم اما نتونستم امید نمیتونم امید درمقابل تو نمیتونم 

انگار واقعا همه جوونیمو خوشیم تو لبخندت جمع شده که گاهی اتفاقی از کنار هم رد میشیمو من میبینمش و اون موقع همه چی یادم میاد بخدا من دوست داشتم عین یه آدم زندگی کنم تو کنارم باشی بتونم ازت نگهداری کنم من دوست داشتم صبا با گل بیدارت کنم همونجور که میگی از خودم می پرسم چرا اینهمه آدم میتونن زندگی کنن اما من نمیتونم چرا نمیتونم زیر یه سقف بالا سرم کنار اونی که دوستش دارم باشم چرا به عنوان یه انسان متولد شدم ولی عین یه انسان نمیتونم زندگی کنم مدت هاست خودم بودم خودمو خودم چون برام مهم بود دل کسیو نشکنم چون به آدما اهمیت میدادم چون به خاطر خیلیا از خیلی چیزا گذشتم تو رفاقت تو عاشقی تو.همه چی اما انگار آدم بده من بودم حالا هر کیو نگا میکنی امید فیکه هر کیو نگا میکنی فقط تظاهر میکنه دنیا پر از دروغ و لجنه و هیشکی واقعا جز مامانتت دوستت نداره حالت بده و.باید ادامه بدی و دردی داری تو قلب تو سینه ات که از هرکی میپرسی پس کی خوب میشم میگه خوب نمیشی و وقتی یکی ازم میپرسه امید خوب شدم یا نه میگم نه میگم هنوز همون دیوونه ام که دوستت دارم من آدم دوست داشتنیی نیستم امید تعداد کسایی که واقعا مهمم براشون به 10 نفر هم نمیرسه حالم بده امیدم حالم بده خیلی بد نبودنت سخته و اینروزا دلم بدجور هواتو میکنه امید عزیزم پس کی گریه هام تموم میشه.

بوی رفتن می دهی در را باز میکنم وقتی برو که گنجشک ها و ستاره ها خوابند...

تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم....

کاشکی میگفتی چرا....